En ja hoor, de lijst LHBTIQAPC is alwéér langer geworden.
'Houdt dat navelstaardigere Instagram-gemeut dan nooit op?', was mijn eerste gedachte. 'Het is verdomme oorlog, en zij verzinnen weer een letter'.
Intussen ging ik uiteraard tóch stiekem even spieken wat er nou weer bij gekomen was, want blijkbaar heb ook ik nog steeds tijd teveel.
Heb veel sympathie voor de regenboogbeweging, hoor. Dat man-vrouw gedoe hing me ook al jaren de keel uit, hoog tijd om te aanvaarden dat het een heel spectrum is, en ieder individu te laten zijn wie die is. Het is afschuwelijk dat 'seksueel onduidelijke kinderen' vroeger zomaar in jongetje of meisje werden veranderd, zonder dat er gevraagd werd wie of wat ze zelf wilden zijn. Groot goed dat daar nu verandering in is gekomen.
Wat me wel zorgen baart, is dat steeds meer jongeren compulsief aan hun seksuele identiteit sleutelen, omdat dát nu de nieuwe norm is. Het lijkt soms alsof ze een soort perfecte avatar van zichzelf willen maken, zoals je wel in computergames ziet. Precies de kleur haar, ogen, nagels, lichaam, tattoo, piercing, gender, seksuele voorkeur, wat je maar wilt. Gooi het maar in je winkelwagen. Voor tien uur besteld, vanavond al in huis. En dat kan je per dag veranderen hoor, je kunt zijn wie je wilt. Nou, van zoveel keuzestress kan je volgens mij knap verward en ongelukkig worden.
Intussen heb ik dus de actuele stand van zaken (kan morgen zo weer anders zijn) rond de letters weer eens bestudeerd.
En zowaar... ineens een feest van herkenning!
Dat gevoel van rust dat op je neerdaalt als je denkt: ja, dát ben ik, daar hoor ik bij. Er is ook een letter voor wat ik ben!
Panseksueel. Dat zijn mensen die vallen op karakter of persoonlijkheid. Het wil niet zeggen dat je geen oog hebt voor fysieke schoonheid, of niet opgewonden kunt raken van iemand's lichaam. Maar, om met de woorden van panseksueel Alex Adriana te spreken: 'Wat iemand in zijn onderbroek heeft komt echt pas op de zesde plaats voor mij.'
Nu ik merk wat een opgelucht gevoel het tóch heel even gaf om 'een letter te hebben', begrijp ik al die andere mensen uit het regenboogspectrum ook iets beter. En ik snap ook meteen waarom het praten over geslachtsdelen me al nooit zo boeide.
Zo valt alles weer op zijn plaats.